วันพฤหัสบดีที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2561

ตอนที่ 6 เจ็บปวดไปด้วยกัน

CUT

สวบ !!

อ๊าาา !!!” ผมกรีดร้องลั่นเมื่อแก่นกายใหญ่โตกระทั้นเข้ามาทีเดียวจนมิด คนบนร่างเหวี่ยงเสื้อที่ฉีกขาดของเราทั้งคู่ออกให้พ้นกาย แล้วออกแรงสาวสะโพกอย่างเอาเป็นเอาตาย

สวบๆๆๆๆ...

อ่าห์...คริสสิ่งที่รับรู้ได้ตอนนี้คือความอุ่นของแท่งรักที่ผ่านเนื้อหนังเข้ามาอย่างยากลำบาก

สิงโต...อ้ะ อ้ะ...ปากที่เปิดค้างถูกลิ้นหนาสอดแทรกเข้ามาพัวพันกับลิ้นตัวเอง ริมฝีปากหยักทั้งขบทั้งเม้มรุนแรงจนแสบร้อนไปหมด

สวบๆๆๆ...ปักๆๆๆ

คนตรงหน้าเป็นเหมือนดั่งราชสีห์ที่คลุ้มคลั่ง พอรู้มาบ้างว่าหมอนี่ร้อนแรงแค่ไหน แต่ยังไม่เคยได้มาไกลถึงจุดนี้

ฉันเป็นคนแรกของนาย...ผมปรือตามองคนที่ยกยิ้มมุมปากเหมือนผู้ชนะ ร่างกายสั่นระริกอย่างห้ามไม่ได้ในยามที่ถูกจับกระแทกกระทั้นจากคนที่มีเรี่ยวแรงมหาศาล

อ้ะ จุก...สองมือยกขึ้นดันหน้าท้องแกร่งหวังจะให้แรงกระแทกนั้นเบาบางลงบ้าง เงยหน้าสูดอากาศเข้าปอดถี่ๆตามจังหวะโยกของสะโพกสอบ

อา...สวยชะมัด

สวบๆๆๆๆๆ...

ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ คนบนร่างกระทั้นถี่อย่างเอาแต่ใจ ใบหน้าหล่อก้มลงมาดูดเลียที่ยอดอก ผมผลักใบหน้านั้นออกเมื่อเริ่มทนไม่ได้กับความรู้สึกดี..ที่ดีจนเกินไป แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับเน้นย้ำที่จุดนั้นราวกับต้องการจะแกล้ง

อื้ออออ อ้ะ ไม่เอาตรงนั้น

เนิ่นนานจนความรู้สึกวาบหวามพุ่งจนเกือบจะถึงขีดสุด ผมพลิกตัวเองให้ขึ้นมานั่งคร่อมบนตักของร่างสูง

หึหึ ชอบหล่ะสิ

นายแส่หาเรื่องเองนะ

กึก !

ได้ยินเสียงหัวใจของคนที่นั่งกอดผมเอาไว้เต้นผิดจังหวะนิดหน่อย ก่อนที่จะเต้นรัวราวกับจะระเบิดออกมา

อึก...อึก...อึก...

ยังคงหอมหวานเหมือนเดิม

ดื่มให้พอนะ ที่รัก

คนตรงหน้าเอียงคอเปิดทางอย่างเต็มใจ ผมรู้ดีว่าเขี้ยวของตัวเองฝังรากลึกยิ่งกว่าทุกครั้งเพราะห่างหายจากสัมผัสนี้มานาน แต่ถึงกระนั้นก็ไม่เคยได้ยินเสียงร้องอย่างเจ็บจากมนุษย์ผู้นี้เลยแม้แต่ครั้งเดียว

พรึ่บ

ตาฉันบ้างหล่ะนะ

สวบ ! สวบ ! สวบ !...

อ้ะ อ้ะ อ้ะ....สองขาที่พาดบนบ่าแกร่งบิดเร้าอย่างเสียวซ่าน จุดที่เชื่อมต่อกันแนบแน่นแทบไม่มีช่องว่างเกิดเสียงดังเฉอะแฉะน่าอาย

จะเสร็จแล้วที่รัก

พรึ่บ

ร่างถูกจับคว่ำก่อนที่ท่อนเอ็นร้อนจะดันเข้ามาอีกรอบ

ลึกจัง...

ปับๆๆๆๆๆ...

สองแขนถูกมือใหญ่รวบไขว้หลังไว้ ทำให้แผ่นหลังแอ่น บั้นท้ายโก้งโค้งตามไปด้วย ความรู้สึกเสียวซ่านจนเกือบจะถึงขีดสุดถาโถมเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน...แรงเคลื่อนไหวที่ทั้งหนักและต่อเนื่องอย่างไม่ปราณีจนต้องเกร็งร่างกายเพื่อรองรับแรงกระแทกนั้นอย่างช่วยไม่ได้

รู้สึกดีสุดๆเลยหล่ะ

สวบๆๆๆๆๆ ปับๆๆๆๆ

อื้ออออ ไม่ไหวแล้ว อ้ะ

เรียกฉันสิ ครางชื่อฉันคนด้านหลังขบเม้มที่ใบหูจนรู้สึกเจ็บแต่แรงกระแทกก็ไม่เบาลงแม้แต่น้อย

สิง...โต...อ๊า !!”

อ่าห์


END CUT

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น